មេរៀនក្មេងអាចជាចម្លើយចំពោះសំណួរមនុស្សចាស់
Sometimes a kid's comment can be an appropriately interpreting answer to adults' centuries-old question. Who knows how people have started whistling lessons?
It sounds like something so simple to answer as its question that's as old as human existence on earth. We know how to whistle but how whistling lessons start doesn't seem so natural -- and it's a bit puzzling.
At 12:20, while having lunch, my 8-year-old witty daughter Winnie eating a hot-cold -- I mean hot-chilled -- food, breathed in a kind of a gust of wind through her mouth with a notice.
"Daddy," she said. "how [do] people take whistling lessons?". I sort of misunderstood her at first. Not to waste any more time waiting for my answer, she went on: "I can whistle," and proved her young ability.
"Sometimes, I like hot-chilled food," she uttered, "sometimes not. Once, while eating it, I breathed in through my mouth and noticed some [howling] sound."
"Later, I tried to remake the sound. And then I can whistle," she boasted. "If we try and fail and try again, we can make it."
What that impressed me, not only her whistling lesson to me, but also her remark that is like that of the sixteenth USA President Abraham Lincoln: "Try once and fail is better than not try at all." It's the same as a Khmer proverb simply put as such, "Every try after failure teaches you new lessons and experiences that lead you to success."
ជួនកាល សេចក្ដីអធិប្បាយរបស់ក្មេងអាចជាបំណកស្រាយចម្លើយចំពោះ សំណួរចំណាស់រាប់សតវត្សរ៍របស់មនុស្សចាស់។ តើនរណាដឹងថាមេរៀន ដំបូងនៃការហួចចាប់ផ្ដើមរបៀបម៉េចទេ? វាដូចជាសំណួរដ៏ងាយចាប់ផ្ដើម
មានមកជាមួយអត្ថិភាពនៃមនុស្សនៅលើផែនដីនេះ ប៉ុន្តែ បំណកស្រាយនៅជាប្រស្នាតូចមួយដែលបទពិសោធជីវិត សូម្បីតែតិចតួចក៏ដោយ វាបង្រៀនមនុស្ស។
ពេលញ៉ាំអាហារហឹរដែលនាងចូលចិត្តកាលពីថ្ងៃត្រង់ កូនស្រីអាយុ ៨ឆ្នាំ
របស់ខ្ញុំ នាង សីហនាថ ស្រាប់តែបានស្រូបខ្យល់ចូលតាមមាត់និងឧទានថា៖ "ហឹរណាស់"។
នាងបានសួរខ្ញុំថា៖ "ប៉ាដឹងថាខ្ញុំចេះហួចយ៉ាងម៉េចទេ?"។ នាងបានបន្ត៖"ដំ
បូង ខ្ញុំញ៉ាំហឹរហើយបានស្រូបខ្យល់ចូល ឮខ្យល់ ហ៊ូៗ។ ក្រោយមក ខ្ញុំបានធ្វើ
ដដែលៗ ហើយក៏ចេះហួច" នាងបានអួតទាំងហួចបង្ហាញយើង។ នាងបាន
បន្ថែម៖"កាលណាយើងធ្វើមិនបាន ធ្វើហើយធ្វើទៀត យើងនឹងធ្វើបាន។"
អ្វីដែលខ្ញុំចាប់អារម្មណ៍នោះ មិនមែនត្រឹមតែមេរៀនហួចរបស់នាងទេ ប៉ុន្តែ
គឺ កំណត់សម្គាល់របស់នាង ដូចគ្នានឹងពាក្យរបស់លោក ប្រធានាធិបតីទី
១៦ នៃសហរដ្ឋអាមេរិក អាប្រាហាម លិងខឹន Abraham Lincoln ៖ "សាក
ល្បងម្ដងមិនបានសម្រេច ប្រសើរជាងមិនបានសាកល្បងទាល់តែសោះ"។
គឺវាប្រហាក់ប្រហែលគ្នានឹងសុភាសិតខ្មែរថា៖ "សេចក្ដីព្យាយាមគង់បាន
សម្រេច" ដែលខ្ញុំសម្រួលមកមួយបែបទៀតថា៖ "ការសាកល្បងម្ដងហើយ
ម្ដងទៀតនៅក្រោយបរាជ័យ គឺជាបទពិសោធនៃមេរៀននាំទៅជោគជ័យ"៕
Sometimes a kid's comment can be an appropriately interpreting answer to adults' centuries-old question. Who knows how people have started whistling lessons?
It sounds like something so simple to answer as its question that's as old as human existence on earth. We know how to whistle but how whistling lessons start doesn't seem so natural -- and it's a bit puzzling.
At 12:20, while having lunch, my 8-year-old witty daughter Winnie eating a hot-cold -- I mean hot-chilled -- food, breathed in a kind of a gust of wind through her mouth with a notice.
"Daddy," she said. "how [do] people take whistling lessons?". I sort of misunderstood her at first. Not to waste any more time waiting for my answer, she went on: "I can whistle," and proved her young ability.
"Sometimes, I like hot-chilled food," she uttered, "sometimes not. Once, while eating it, I breathed in through my mouth and noticed some [howling] sound."
"Later, I tried to remake the sound. And then I can whistle," she boasted. "If we try and fail and try again, we can make it."
What that impressed me, not only her whistling lesson to me, but also her remark that is like that of the sixteenth USA President Abraham Lincoln: "Try once and fail is better than not try at all." It's the same as a Khmer proverb simply put as such, "Every try after failure teaches you new lessons and experiences that lead you to success."
ជួនកាល សេចក្ដីអធិប្បាយរបស់ក្មេងអាចជាបំណកស្រាយចម្លើយចំពោះ សំណួរចំណាស់រាប់សតវត្សរ៍របស់មនុស្សចាស់។ តើនរណាដឹងថាមេរៀន ដំបូងនៃការហួចចាប់ផ្ដើមរបៀបម៉េចទេ? វាដូចជាសំណួរដ៏ងាយចាប់ផ្ដើម
មានមកជាមួយអត្ថិភាពនៃមនុស្សនៅលើផែនដីនេះ ប៉ុន្តែ បំណកស្រាយនៅជាប្រស្នាតូចមួយដែលបទពិសោធជីវិត សូម្បីតែតិចតួចក៏ដោយ វាបង្រៀនមនុស្ស។
ពេលញ៉ាំអាហារហឹរដែលនាងចូលចិត្តកាលពីថ្ងៃត្រង់ កូនស្រីអាយុ ៨ឆ្នាំ
របស់ខ្ញុំ នាង សីហនាថ ស្រាប់តែបានស្រូបខ្យល់ចូលតាមមាត់និងឧទានថា៖ "ហឹរណាស់"។
នាងបានសួរខ្ញុំថា៖ "ប៉ាដឹងថាខ្ញុំចេះហួចយ៉ាងម៉េចទេ?"។ នាងបានបន្ត៖"ដំ
បូង ខ្ញុំញ៉ាំហឹរហើយបានស្រូបខ្យល់ចូល ឮខ្យល់ ហ៊ូៗ។ ក្រោយមក ខ្ញុំបានធ្វើ
ដដែលៗ ហើយក៏ចេះហួច" នាងបានអួតទាំងហួចបង្ហាញយើង។ នាងបាន
បន្ថែម៖"កាលណាយើងធ្វើមិនបាន ធ្វើហើយធ្វើទៀត យើងនឹងធ្វើបាន។"
អ្វីដែលខ្ញុំចាប់អារម្មណ៍នោះ មិនមែនត្រឹមតែមេរៀនហួចរបស់នាងទេ ប៉ុន្តែ
គឺ កំណត់សម្គាល់របស់នាង ដូចគ្នានឹងពាក្យរបស់លោក ប្រធានាធិបតីទី
១៦ នៃសហរដ្ឋអាមេរិក អាប្រាហាម លិងខឹន Abraham Lincoln ៖ "សាក
ល្បងម្ដងមិនបានសម្រេច ប្រសើរជាងមិនបានសាកល្បងទាល់តែសោះ"។
គឺវាប្រហាក់ប្រហែលគ្នានឹងសុភាសិតខ្មែរថា៖ "សេចក្ដីព្យាយាមគង់បាន
សម្រេច" ដែលខ្ញុំសម្រួលមកមួយបែបទៀតថា៖ "ការសាកល្បងម្ដងហើយ
ម្ដងទៀតនៅក្រោយបរាជ័យ គឺជាបទពិសោធនៃមេរៀននាំទៅជោគជ័យ"៕
![Photo: A KID'S LESSON LIKE THAT OF ABRAHAM LINCOLN
មេរៀនក្មេងអាចជាចម្លើយចំពោះសំណួរមនុស្សចាស់
Sometimes a kid's comment can be an appropriately interpreting answer to adults' centuries-old question. Who knows how people have started whistling lessons?
It sounds like something so simple to answer as its question that's as old as human existence on earth. We know how to whistle but how whistling lessons start doesn't seem so natural -- and it's a bit puzzling.
At 12:20, while having lunch, my 8-year-old witty daughter Winnie eating a hot-cold -- I mean hot-chilled -- food, breathed in a kind of a gust of wind through her mouth with a notice.
"Daddy," she said. "how [do] people take whistling lessons?". I was sort of misunderstood her at first. Not to waste any more time waiting for my answer, she went on: "I can whistle," and proved her young ability.
"Sometimes, I like hot-chilled food," she uttered, "sometimes not. Once, while eating it, I breathed in through my mouth and noticed some [howling] sound."
"Later, I tried to remake the sound. And then I can whistle," she boasted. "If we try and fail and try again, we can make it."
What that impressed me, not only her whistling lesson to me, but also her remark that is like that of the sixteenth USA President Abraham Lincoln: "Try once and fail is better than not try at all." It's the same as a Khmer proverb simply put as such, "Every try after failure teaches you new lessons and experiences that lead you to success."
ជួនកាល សេចក្ដីអធិប្បាយរបស់ក្មេងអាចជាបំណកស្រាយចម្លើយចំពោះ សំណួរចំណាស់រាប់សតវត្សរ៍របស់មនុស្សចាស់។ តើនរណាដឹងថាមេរៀន ដំបូងនៃការហួចចាប់ផ្ដើមរបៀបម៉េចទេ? វាដូចជាសំណួរដ៏ងាយចាប់ផ្ដើម
មានមកជាមួយអត្ថិភាពនៃមនុស្សនៅលើផែនដីនេះ ប៉ុន្តែ បំណកស្រាយនៅជាប្រស្នាតូចមួយដែលបទពិសោធជីវិត សូម្បីតែតូចក៏ដោយ វាបង្រៀនមនុស្ស។
ពេលញ៉ាំអាហារហឹរដែលនាងចូលចិត្តកាលពីថ្ងៃត្រង់ កូនស្រីអាយុ ៨ឆ្នាំ
របស់ខ្ញុំ នាង សីហនាថ ស្រាប់តែបានស្រូបខ្យល់ចូលតាមមាត់និងឧទានថា៖ "ហឹរណាស់"។
នាងបានសួរខ្ញុំថា៖ "ប៉ាដឹងថាខ្ញុំចេះហួចយ៉ាងម៉េចទេ?"។ នាងបានបន្ត៖"ដំ
បូង ខ្ញុំញ៉ាំហឹរហើយបានស្រូបខ្យល់ចូល ឮខ្យល់ ហ៊ូៗ។ ក្រោយមក ខ្ញុំបានធ្វើ
ដដែលៗ ហើយក៏ចេះហួច" នាងបានអួតទាំងហួចបង្ហាញយើង។ នាងបាន
បន្ថែម៖"កាលណាយើងធ្វើមិនបាន ធ្វើហើយធ្វើទៀត យើងនឹងធ្វើបាន។"
អ្វីដែលខ្ញុំចាប់អារម្មណ៍នោះ មិនមែនត្រឹមតែមេរៀនហួចរបស់នាងទេ ប៉ុន្តែ
គឺ កំណត់សម្គាល់របស់នាង ដូចគ្នានឹងពាក្យរបស់លោក ប្រធានាធិបតីទី
១៦ នៃសហរដ្ឋអាមេរិក អាប្រាហាម លិងខឹន Abraham Lincoln ៖ "សាក
ល្បងម្ដងមិនបានសម្រេច ប្រសើរជាងមិនបានសាកល្បងទាល់តែសោះ"។
គឺវាប្រហាក់ប្រហែលគ្នានឹងសុភាសិតខ្មែរថា៖ "សេចក្ដីព្យាយាមគង់បាន
សម្រេច" ដែលខ្ញុំសម្រួលមកមួយបែបទៀតថា៖ "ការសាកល្បងម្ដងហើយ
ម្ដងទៀតនៅក្រោយបរាជ័យ គឺជាបទពិសោធនៃមេរៀននាំទៅជោគជ័យ"៕](https://scontent-b-hkg.xx.fbcdn.net/hphotos-xfp1/v/t1.0-9/p480x480/10563052_358173527663083_421789011696633889_n.jpg?oh=b6531056aac2166c85f1c025da23072b&oe=547C4C8D)
No comments:
Post a Comment